Bent u een Terschellinger? Column van Nienke Meijvogel – Blom

“Bent u een Terschellinger?” Het is een vraag die ik sinds ik in museum ”‘t Behouden Huys” werk weer regelmatig te horen krijg. En wat heb ik het gemist, die mensen die op je werk een praatje met je willen maken en willen weten hoe het nu is om op Terschelling te wonen. Dertig jaar ben ik werkzaam geweest in de middenstand op het eiland, met een klein uitstapje naar de bibliotheek tussendoor. Daarna heb ik door omstandigheden 5 jaar niet gewerkt, maar toen ik gevraagd werd om vrijwilliger in het museum te worden heb ik die kans met beide handen aangegrepen, om er vervolgens dus achter te komen dat ik het contact met klanten, in dit geval bezoekers, enorm gemist heb.

Maar ben ik een Terschellinger? Geboren op Terschelling en nooit vertrokken, dus je zou het wel zeggen. Maar het begrip ‘Terschellinger’, ligt wat gevoelig. Er zijn mensen die vinden dat je deze geuzennaam alleen verdient als niet alleen jij, maar ook je voorouders op het eiland geboren zijn. Van moeders kant is dat ook zo, maar van vaders kant niet. Mijn vader werd geboren in Harlingen, maar had Vlielander roots. Uitgerekend van Vlieland! Geitenbreiers! Want niet alleen Ome Willem had geitenbreiers, de inwoners van Vlieland worden zo ook genoemd. Rivaliteit tussen aangrenzende gebieden. Nederland-België, Friesland-Holland, Terschelling-Vlieland maar ook West-Terschelling en Oost-Terschelling.

Mijn vader kwam als student van de zeevaartschool naar Terschelling, leerde mijn moeder kennen en is nooit meer weg gegaan. En toch bleef hij altijd een beetje een vreemde. In ieder geval geen Terschellinger. Een eilander, hooguit.

De selectie ‘Wie is een Terschellinger en wie niet?’ is best streng. Ben je in Amsterdam geboren en verhuis je naar Terschelling, dan blijf je een Amsterdammer. Maar ben je op Terschelling geboren, uit Terschellinger voorouders en verhuis je naar Amsterdam, dan ben je een oud-Terschellinger. Snapt u het nog?

Van moeders kant een Terschellinger, van vaders kant niet. Dus in ieder geval een eilander. Maar voor de titel Terschellinger gooi ik mijn jokers in de strijd. Ik werd bijna onder de Brandaris geboren en mijn opa was vuurtorenwachter. En met deze bonuspunten vind ik dat ik de titel verdien. Dus op de vraag of ik een Terschellinger ben, beantwoord ik deze met een volmondig: “Ja!”

Ik ben een Terschellinger…en ik ben er trots op!

Terschellinger, eilander, zeemansvrouw, stukjesschrijver, hondengek en museummedewerker. En voortaan mag ik op deze plek één keer in de twee weken vertellen over het eilandleven. Leest u over twee weken weer mee? Als u ‘Hallo Terschelling’ op Facebook liked en volgt krijgt u een berichtje wanneer de nieuwe column erop staat.